Oude Stad China
Azië,  China,  Bestemmingen,  Expeditie Overland

Reisverslag Dag 125-142: Xi'an, Chengdu en Ancient Towns (China)

We bereiken een van de grootste mijlpalen van de expeditie: Xi’an. Het einde van de historische zijderoute én het meest oostelijke punt van onze reis. Vanaf hier zetten we koers richting het zuiden. We rijden langs het terracottaleger, prachtig gerestaureerde “ancient towns” en gaan op bezoek bij babypanda’s in miljoenenstad Chengdu. De 7000 kilometer razen aan ons voorbij. Het droge woestijnlandschap van het noorden maakt plaats voor diepgroene jungles, eindeloze theevelden en heftige moesson. Welkom in de tropen.

Xi'an: Einde van de Zijderoute en het Terracottaleger

We bereiken een van de grootste mijlpalen van de expeditie: de miljoenenstad Xi’an. Daarmee komen we aan het einde van de historische zijderoute (of het startpunt, het is natuurlijk maar hoe je het bekijkt) én het is ook het meest oostelijke punt van onze hele expeditie. Vanaf hier laten we de echo’s van zijderoute handelaren en karavanen achter ons en zetten we koers richting het zuiden. Naar Singapore. Maar niet voordat we een van de bekendste plekken van China bezoeken: het Terracottaleger.

We blijven ons erover verbazen dat we zulke wereldberoemde bezienswaardigheden met een Nederlands kenteken bezichtigen. Wat maanden geleden als onmogelijk voelde, is nu onze alledaagse realiteit.

In de centrale hal waar de meeste terracottabeelden staan worden we platgedrukt door de enorme menigte van Chinese toeristen, terwijl het kwik de 40 graden aantikt. Het voelt onveilig en in die beklemmende hitte en drukte worden we ook een beetje onwel. Wat als er iets gebeurt? Hoe komen we veilig buiten? We nemen dus een paar snelle kiekjes, om daarna de andere, iets minder drukbezochte hallen op te zoeken.

Hier komen de beelden beter tot hun recht. Wat een bijzondere plek. Het is niet te bevatten dat er 2200 jaar geleden duizenden gedetailleerde standbeelden op ware grote zijn gemaakt en in oorlogsformaties zijn geplaatst voor een overleden keizer. En natúúrlijk is er in China ook een attractie van gemaakt. Zo kun je een foto laten ontwikkelen met behulp van AI hoe jij eruit zou zien als terracotta beeld. Niks verbaast ons hier meer.

De Ancient Towns Langzhong, Dali, Lijiang en Shaxi

Na Xi’an navigeren we voor het eerst in lange tijd richting het zuiden. We blijven ons vergapen aan de enorm geavanceerde infrastructuur van tientallen kilometerslange viaducten en goed verlichte tunnels, dwars door de natuur. Van de chauffeurs, en dan met name de truckers, zijn we iets minder onder de indruk. Onderweg besluit een truck die brandstof vervoert een baantje naar links op te schuiven, terwijl wij daar nietsvermoedend rijden. Toeteren haalt niks uit en met een paar centimeter tussen ons en de truck, voorkomt Charelle ternauwernood een heftig ongeluk. De schrik hebben we flink zitten als we ’s avonds in ons hotel in Langzhong aankomen.

Waar we normaal gesproken in goedkope, sfeerloze hotels langs de weg slapen, is dit een oase van rust met een sereen binnenpleintje, bibliotheek en rijkelijk versierde huisjes. We komen erachter dat China meerdere gerestaureerde “ancient towns” heeft, waarvan de binnensteden zijn omgetoverd tot toeristische bestemming.

Wij bezoeken een paar van deze ancient towns: Langzhong, Dali, Lijiang en Shaxi. Het zijn prachtige, traditionele Chinese dorpen waar je de oude bouwkunst kunt bewonderen. Ook zijn ze bijna allemaal overspoeld door lokale toeristen. Economisch gaat het inmiddels zo goed in het land, dat veel mensen in staat zijn om erop uit te gaan. En dat doen ze volop. Door de hoeveelheid mensen kun je de gebouwen amper nog zien, het klapt uit elkaar van souvenirwinkels en de meeste gebouwen zijn zó goed gerestaureerd dat het origineel bijna niet meer te herkennen is.

Toch laten we ons meevoeren in de hectiek van China en leren we het uiteindelijk zelfs waarderen. If you can’t beat them, join hem. De drukte, de waanzin, het onophoudelijke enthousiasme waarmee Chinezen plekken bezoeken en op de foto gaan. Het hoort erbij. Een ding is zeker: de lokale toerismesector is geëxplodeerd en booming.

"Slapen doen we in Laos wel"

Onze reis door China voelt als een hogesnelheidstrein waarin hoogtepunten aan ons voorbij flitsen, zonder dat we tijd hebben om stil te staan bij alles wat we meemaken. Het motto is nog altijd treffend: “Slapen doen we in Laos wel”. Elke dag overtreft de vorige met meer waanzin, drukte, nieuwe indrukken en een diepgaande band met onze reisgenoten. Tot nu toe misschien wel het hoogtepunt van onze hele expeditie. Ongetwijfeld een trip waar we ons hele leven op terug gaan kijken.

Overigens is het ook geen optie om onze tijd in China te verlengen. Zoals we uitleggen in deze blog, is overlanden door China met je eigen auto een prijzige exercitie. Een dag extra kost al gauw zo’n €200,- per persoon. En dus crossen we in razend tempo door dit intrigerende land.

Chengdu, een miljoenenstad met babypanda’s

We laten de betoverende ancient towns achter ons en rijden naar de Chinese megastad Chengdu. Een stad met meer dan 21 miljoen inwoners. Voor ons Nederlanders niet voor te stellen. Ondanks dat er zoveel mensen wonen, verplaatsen de mensen en het verkeer zich verrassend efficiënt door de stad. De Chinezen blijken meesters te zijn in city planning. De betonnen viaducten zijn daarnaast verborgen onder een dikke, groene laag van hangplanten. Het voelt als een urban jungle. Wat een stad!

Een van de bijzonderste gebouwen die we bezichtigen is het New Century Global Center, het grootste gebouw ter wereld. Je vindt er onder andere een waterpark, meerdere theaters, bioscopen, een ijsbaan en het grootste winkelcentrum ter wereld. We kijken onze ogen uit en Charelle scoort op de valreep nog een jurk voor de traditionele Sichuan opera die ’s avonds op de planning staat.

Een andere attractie waar Chengdu bekend om staat is het Panda Breeding Center, het fokprogramma waar vrijwel alle panda’s ter wereld vandaan komen. Naïef als we zijn hadden we op een romantische ontmoeting met babypanda’s gerekend, maar dit blijft China. We lopen in kolonne langs pandaverblijven en zien een handjevol panda’s achter een glasplaat op een bamboestok kauwen. Bij elke panda is het dringen om een blik te werpen op de dieren, terwijl hordes schreeuwende Chinezen een foto proberen te maken. Beveiligers proberen de mensenstroom in goede banen te leiden door nóg harder te schreeuwen. Na 2 uur vertrekken we gedesillusioneerd en overprikkeld.

’s Avonds eten we met de eigenaar van het bedrijf dat onze reis door China regelt en gevestigd is in Chengdu. Hierdoor krijgen we wat meer inzicht in de weerzinwekkende geschiedenis van China, die vandaag de dag bijna niet meer terug te zien is. Over de invloed van de politiek op de generatie die opgroeide in de jaren ’60-’80, over de enorme honger en hoe de generatie van nu daar verandering in aanbrengt. Ook wij merken tijdens onze reis een verschil tussen de oudere Chinezen en de jonge generatie. Jongvolwassenen in China zijn over het algemeen heel bescheiden, introvert, sympathiek en nieuwsgierig. De oudere generatie heeft keihard moeten vechten om te overleven, en dat doen ze nog steeds. In de auto, in de rij bij de supermarkt en gewoon op straat. Het zorgt voor een heel ander gedragingspatroon, waar veel jongere Chinezen helemaal niet mee geassocieerd willen worden.

Welkom in de jungle

Onze route heet “van de woestijn naar de tropen”, en we begrijpen waarom. De droge, dorre zandvlakten in het noorden maken plaats voor diepgroene jungle en eindeloze theevelden. Onze laatste dag in China is aangebroken. 7000 Kilometer in minder dan 4 weken is in een flits voorbij gegaan. We hebben genoten, gehuild en gelachen. We hebben vriendschappen voor het leven gemaakt. Het is een reis die we nooit meer gaan vergeten.

Marcel besluit met de Franse boys dat ze nog wat ‘vreemde’ dingen moeten eten op de laatste avond. Er staat onder andere schorpioen, vogelspin, meelworm, sprinkhaan, varkensvoet en koeienmaag op het menu. We proosten tot laat in de nacht, terwijl er om ons heen een moesson losbarst. Er is geen twijfel meer over mogelijk: we zijn in de tropen.

Morgen gaan we de grens met Laos over. Op naar Zuidoost-Azië, een gloednieuw hoofdstuk van deze epische expeditie.

● ● ●

Volg de expeditie op Instagram voor realtime updates en nog veel meer foto's en video's!

2 Comments

  • Sjoerd

    Bij het opruimen van mijn prive mailbox vanmiddag zag ik dat er een nieuwe blog van jullie was. Ik realiseerde me dat ik de laatste blogs nog niet gelezen had. Dus maar gestopt de mailbox en begonnen met lezen. En ik heb de blogs met veel plezier gelezen. Wat een machtige reis maken jullie en wat stoer dat jullie dit avontuur zijn begonnen. Nog veel plezier en geluk met jullie reis.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactiegegevens worden verwerkt.