-
Reisverslag Dag 82-92: Tadzjikistan (Seven Lakes en de Pamir Highway)
Een droom die uitkomt: de Pamir Highway rijden, een van de meest legendarische wegen ter wereld. Desolate, hobbelige bergpassen dwars door niemandsland. We bereiken (met hoogteziekte) het hoogste punt van de expeditie op 4.655 meter en steken een van de hoogste grensovergangen ter wereld over naar Kirgizië.
-
Reisverslag Dag 72-81: Tadzjikistan (Panjakent en Dushanbe)
In Panjakent ervaren we ongekende gastvrijheid in de garage, maar helaas hebben ze onze auto onderdelen niet op voorraad. We crossen door de “Tunnel of Death” naar Dushanbe, waar we verwelkomd worden in de beste Toyota garage die we ooit hebben gezien. We raken verwikkeld in een corrupt, politiek spel tussen de douane en de State Committee for National Security (SCNC) – de voormalige KGB – als de douane onze drone in beslag neemt. Gelukkig ontmoeten we de local Lucky die zich verveelt en er een sport van maakt om onze drone terug te krijgen.
-
Reisverslag Dag 57-71: Oezbekistan
Na 57 dagen en meer dan 12.000 kilometer, komen we aan in het 13e land van de expeditie: Oezbekistan. Turkmenistan laat zijn sporen na. We zijn paranoïde en achterdochtig. Dus we besluiten even bij te komen in de historische stad Khiva. Daarna vervolgen we onze weg door Oezbekistan langs de betoverende zijderoute steden Bukhara en Samarkand, de rustige Nuratau bergen en de levendige metropool Tasjkent.
-
Reisverslag Dag 53-56: Turkmenistan
We weten gewoon niet hoe we moeten beginnen met deze blog. Hoe we kunnen uitleggen wat we hebben meegemaakt in Turkmenistan. Het is het meest bizarre land dat we ooit bezochten. Maar we gaan een poging wagen. Over de paranoia die bij een dictatuur komt kijken, de witmarmeren hoofdstad Asjchabad en een brandende krater midden in de woestijn. Turkmenistan verbaast je elke dag opnieuw. Een ding is zeker: dit land vergeten we nooit meer.
-
Reisverslag Dag 41-52: Iran
Na 52 dagen tikken we bijna de 10.000 kilometer aan, maar daar zijn we nog niet. We komen aan in het prachtige Iran. Hoewel we het een beetje spannend vonden om naar dit onbekende land te gaan, bleek dat nergens voor nodig. Nergens zijn we zo hartelijk ontvangen als hier. We hebben genoten van de rijke cultuur, indrukwekkende architectuur en vooral de waanzinnig lieve mensen. Wát een gastvrijheid kennen ze hier.
English 
Nederlands